Sunday, March 1, 2015

प्रेम …
सूर्य मावळायला लागला की
पायांनी तुझी वाट धरणं
बोललीस काहीतरी छान की
अलगद तुझा हात धारण  ।।

आपलंस  चंद्राच चांदण
हलकेच मनाच  माझ्या
तुझ्याकडे रांगण

तुझ्या डोळ्यात
खोल खोल गुंतण
आठवणीत तुझ्या
रात्र रात्र जागण

तुझ्या वाटेत
निपचित पडून राहण
तुझ्या  हसण्या वर
मोर पिसासारखं वाहण

तुझ्या आनंदात
बेभान होऊन नाचण
आणि माझ्या दु:खाला तुझं
अश्रूंनी न्हाऊ घालण

दोन  थेंब पडताच पावसाचे
तुझी आठवण येण
यालाच म्हणतात ना
कुणावर प्रेम जडण

- अमित जहागीरदार
२३ एप्रिल २०००
सांगली

 

Monday, October 27, 2014


आणू कुठून बळ जगण्याचे
कंठ  आला दाटुन
सुटले हात हातातून
पायात वाट अडकलेली
त्राण न पाउल टाकण्याचे
आणू कुठून बळ जगण्याचे  ।।

भीती सु:खांची वाटू लागली
मनात निराशाच दाटू लागली
श्वासांनी दिले नवे ओझे
दडून बसले अश्रू रडण्याचे
आणू कुठून बळ जगण्याचे ।।

हे का असे? हा प्रश्न नाही
दैवावरही न विश्वास काही
पण चुका घडतात ना देवाकडूनही
मग मिळाले कधी क्षण आनंदाचे
आणू कुठून बळ जगण्याचे ।।

मी कुठे मागितले आकाश
दे फक्त आनंदाचे दोन श्वास
का तू धडपडतोस इतका
मला देण्यास हे दु:ख मरणाचे
आणू कुठून बळ जगण्याचे ।।


अमित जहागीरदार
पुणे
०३/०९/२०१३
 

Monday, August 19, 2013

Viraah

विरह….

आठवतो का तो रस्ता तुला
ज्यावरून आपण चालायचो
हातात हात घेवून
तास न तास
तो आहे तसाच काळाशार
पण घेतोय वाळक्या गवताचे श्वास
कारण, तू नाहीस ना सोबत माझ्या ।।

आठवतो का तो चंद्र तुला
आपण पाहायचो
जागवून पूर्ण रात
बसायचो त्या चांदण्यात न्हात
तो आजकाल उगवत नाही
किंवा लपून बसतो ढगात
कारण, तू नाहीस ना सोबत माझ्या ।।

आठवत का ते झाड गुलमोहराचं
तू आणि मी भेटल्यावर हमखास फुलणारं
आता नुसतं जाणवतेय
त्याच हिरवेपण
त्याला आजकाल आठवत नाही
काय असत फ़ुलण
कारण, तू नाहीस ना सोबत माझ्या ।।

आठवतो का पूल नदीवरचा तुला
तू बघत बसायची पाणी  झुळझुळणारं
मी शोधत बसायचो डोळ्यात तुझ्या
काहीतरी लुकलुकणार
आजकाल त्या पाण्यात काहीच नसत थरथरणारं
कारण, तू नाहीस ना सोबत माझ्या ।।

 आठवते का ती वाळू सागरावरची
जिच्यावर आपण छोटास  घर रचयचो
एकच स्वप्न चार डोळ्यांनी बघायचो
जे होणार आहे साकार
पण ती वाळू आजकाल
घेत नाही कोणताच आकार
कारण, तू नाहीस ना सोबत माझ्या ।।

आठवतो का तुला तो प्राजक्त
तुझ्या वाटेत वाकडा सांडणारा
तुझ्या स्पर्शाने
लाजत फुलणारा
तो बहरायचा थांबलाय
कारण, तू नाहीस ना सोबत माझ्या ।।

आठवतोय का तो पाऊस तुला
पडायचा जेव्हा आपण भेटायचो
हातात हात घेवून चिंब भिजायचो
तो शिंपडायचा आपल्यावर
चैतन्याचा सडा
आजकाल मला वाटतो तो पूर्ण कोरडा
कारण, तू नाहीस ना सोबत माझ्या ।।

- अमित जहागीरदार
वर्ष -२०००
सांगली

Kavita...Ek Kavita

कविता …एक कविता

वेड लागेल तुला
माझ्यावर प्रेम करता करता
"काय करतोस दिवसभर ?"
तर म्हणतो कविताच कविता

मी दिसली की कविता
मी हसली की कविता
मी रुसली की कविता
मी जवळ नसली कि कविता

ढग दाटलेत की कविता
मी केस धुतलेत की कविता
मी तुझ्यावर रागावले की कविता
मी तुझ्याजवळ बसले की कविता

केसात गजरा  माळला की कविता
अंगणात पारिजात फुलाला की कविता
मी आले उशिरा की कविता
वारा सुटला थिजवनारा की कविता

मी रंग खेळले की कविता
मी गंध लावले की कविता
मी तुझ्याकडे नाही दिले लक्ष की कविता
मी पाहिले तुझ्याकडे तर लक्ष लक्ष  कविता

मी स्वप्नात आली की कविता
मी मंद लाजली की कविता
मी तुझ्यासाठी जागली की कविता

मी "हो" म्हणाली त्याची  एक कविता
तुझ्या मनातली प्रेमाची एक कविता
कधी म्हणतोस तूच एक कविता
खर सांगू तुझं -माझं प्रेम हीच एक कविता

-अमित जहागीरदार
 ०५/०५/२०००
 सांगली

Sunday, January 27, 2013

भिजणे

भिजणे

आता कळलाय मला अर्थ
तुझ्या तसल्या बोलण्याचा
आणि तुझ्या नुसतेच पाय
पाण्यात बुडवून तसूभर भिजण्याचा
मी तुला म्हटलं
ये ना जरा अशी खोल पाण्यात
भीज न चिंब चिंब माझ्या
अथांग प्रेमात

तर तू म्हणालीस - नको
मी अशीच काठावर बसते
नुसते पाय भिजवले तर बर असतं
एवढ्या खोलवर गेल कि पाणी डोक्यात मुरत

मी म्हणालो भिजण्यात मौज असते
तुझ्या प्रेमात बुडून जावस वाटत
तर तू म्हणालीस अस काठावर राहणंच बर असत
मनात येईल तेव्हा भिजता येत
आणि क्षणात भिजलेल अंग कोरडा करता येत
मला वाटल तुला सर्दीचा त्रास आहे
म्हणून स्वताला जपतेस
पण तुला भिजायचं नसते माझ्या प्रेमात पूर्ण
म्हणून तू नुसतेच पाय टाकून बसतेस

आत्ता मला कळलाय मला अर्थ
तुझ्या त्या तसल्या बोलण्याचा
आणि तुझ्या नुसतेच पाय
पाण्यात बुडवून तसूभर भिजण्याचा

- अमित जहागीरदार
१२ एप्रिल 2000

देवपण

देवपण

भोगले किती मी आनंदाने ! आता तर दुखालाही दुख वाटले
अजूनहि दिलेस दुख तर
विचारावेसे वाटेल कि कोणी तुला देव म्हटले

मी पचवत गेलो वार तुझे कधी मनावरचेही
आणि जखमांमधून ही तुझे गाणे निघाले

पाडलेस तू माझे स्वप्न आकाशात नेवूनी
थरथरत्या हातांनी मी कित्येकदा आशांचे घर रचले

मी वाट बघितली रोज पहाट होण्याची
आणि तू सकाळी दारात माझ्या अंधाराला पाठवले

हे तसे रोजचेच आता तू मला मोजकेच श्वास देतोस
त्याबदल्यात मी तुला ओठांवरचे हसू दिले

दिलेस कधी सुख तू चुकून माझ्या ओंजळीत
त्यातही सवयीने मी दुख शोधले !!!!!!!!!

किती आहे दुख तुझ्याकडे किती मला जगावे लागेल
नेहमीच्या दुखासोबत हेच आता प्रश्न उरले !!!!!

- अमित जहागीरदार
18 ऑगस्ट 2012

अनाहूत

अनाहूत


खुलली मेहंदी हातावरी
कितीदा मनात माझ्या ||
सूर तुझे छेदिले मी
कितीदा गाण्यात माझ्या ||

मी झुरते तुझ्यासाठी
मी सजते तुझ्यासाठी
आले तुझे गंध चहूकडे
कितीदा घरात माझ्या ||

मी नव्हते रूपगर्विता
पण वाटे तू बघता
स्वप्नांचे सोहळे रचिले
कितीदा दर्पणात माझ्या ||

तुझा स्पर्श आठवताच
अगणित फुलती रोमांच
चांदण्यांची रात्र जागली
कितीदा मनात माझ्या ||

मी हरवते तुझ्यात
शोधते तुलाच सगळ्यात
तू गेलास दूर निघुनी
हलकेच आले ध्यानात माझ्या ||


अमित जहागीरदार
१३ मार्च २००५